অভিশাপ

মূল (বাংলা): তচলিমা নাচৰিন

প্ৰেমে মোক একেবাৰে ভাঙি টুকুৰা টুকুৰ কৰি পেলাইছে
মই আৰু মই হৈ থকা নাই, মোক আৰু মই চিনি নাপাওঁ
শৰীৰটোক নাপাওঁ, মনটোক নাপাওঁ।
চলা-ফিৰাবোৰক নাপাওঁ
দৃষ্টিবোৰক নাপাওঁ
কেনেকুৱা যেন অদ্ভুত হৈ গৈছোঁ, বন্ধুৰ আড্ডাত যেতিয়া 
                                হঁহা উচিত
মই হঁহা নাই, যেতিয়া দুখ কৰা উচিত, কৰা নাই।
মনটোক কোনো প্ৰকাৰেই প্ৰেমৰ পৰা তুলি আনি
অন্য ক’ৰবাত এক মুহূৰ্তৰ বাবেও
স্থিৰ কৰিব নোৱাৰোঁ।
গোটেই পৃথিৱীতে এতিয়া আন্ধাৰ নামি আহিছে,
চন্দ্ৰ-সূৰ্যৰ ঠিক নাই, ৰাতি-দিনৰ ঠিক নাই,
মোৰ জীৱন গৈছে, জীৱন-যাপন গৈছে
নাশ হৈ গৈছে।

এতিয়া শত্ৰুৰ বাবে যদি অভিশাপ দিবলগা হয়, মই আৰু
নকওঁ যে তোৰ কুষ্ঠ হওক, তই মৰি যা, তই মৰ।
এতিয়া অতিশয় স্বচ্ছন্দে এই বুলি অভিশাপ দি দিওঁ-
                     তই প্ৰেমত পৰ।